Παρασκευή 22 Απριλίου 2016

Είμαι πολύ υπερήφανος και ντρέπομαι πολύ


Του Διαμαντή Σεϊτανίδη
Ναι, είμαι πολύ υπερήφανος που έζησα για άλλη μια φορά την Αφή της Ολυμπιακής Φλόγας. Αυτό το συμβολικό ξεκίνημα των Αγώνων της Παγκόσμιας Συναδέλφωσης από τη Γη της Ολυμπίας, από
τη Μήτρα του Ολυμπισμού.

Ναι, είμαι πολύ υπερήφανος που είδα για άλλη μια φορά όλη την υφήλιο να έχει στραμμένα τα μάτια της στην Αρχαία Ολυμπία. Που άκουσα και πάλι τη συμβολική ευχαριστία στο Θεό Απόλλωνα για την Αφή της Φλόγας και την παράκληση στο Θεό Δία να χαρίζει ειρήνη στον κόσμο.

Ναι, αισθάνθηκα μεγάλη υπερηφάνεια για άλλη μια φορά που το Πνεύμα του Ωραίου, του Μεγάλου και του Αληθινού, ξεκινάει από την Ιερή Γη της Ολυμπίας για να γυρίσει με τη μορφή της Φλόγας όλο τον κόσμο και να μεταφέρει απανταχού της Γης το μήνυμα της Ειρήνευσης και της Συναδέλφωσης.

Σα χάδι στην ψυχή μου ακούστηκε για άλλη μια φορά το ποίημα του Τάκη Δόξα «Το Φως Της Ολυμπίας». Αγαλλίαση με κυρίευσε όσην ώρα έβλεπα τους Κούρους και τις Κόρες να αναδεύονται μέσα στο χώρο της τελετής. Κι όταν Η Φλόγα βρέθηκε στα χέρια του πρώτου λαμπαδηδρόμου, σκίρτησα (όπως όλοι, είμαι βέβαιος) στην αίσθηση ότι το Μήνυμα της Ολυμπίας ξεκινάει την παγκόσμια πορεία του και θα καταλήξει στο υψηλότερο σημείο στο μεγάλο στάδιο του Ρίο ντε Τζανέιρο να φωτίζει τις προσπάθειες των αθλητών όλου του κόσμου, που για πρώτη φορά θα διεξαχθούν σε χώρα της Λατινικής Αμερικής.

Κι από την άλλη, ντρέπομαι. 

Ντρέπομαι πολύ, που για άλλη μια φορά «αποστειρώθηκε» ο χώρος της Ολυμπίας από την υπόλοιπη Ηλεία, για να μην «αγγίζει» τους επισήμους και την τελετή η σημερινή κατάσταση που επικρατεί στην Ηλεία.

Ντρέπομαι πολύ που επί μήνες όλοι οι επίσημοι και ανεπίσημοι ανέχθηκαν –πιο σωστά: αδιαφόρησαν- για την υγειονομική βόμβα στον Πύργο και την Ολυμπία, αλλά έσπευσαν γρήγορα- γρήγορα να μαζέψουν τους τόνους τα σκουπίδια παραμονές της Αφής, για να τα αφήσουν και πάλι να ξαναγίνουν βουνά στις επόμενες ημέρες και εβδομάδες, είμαι βέβαιος.

Ντρέπομαι πάρα πολύ που οι επίσημοι –Έλληνες και ξένοι...- έφτασαν στο χώρο της Ιερής Τελετής, με το αίσθημα ότι παρακάμπτουν όλη την Ηλεία που έπρεπε να διασχίσουν, την Ηλεία της παρακμής, την Ηλεία των σκουπιδιών, της Ηλεία της φτώχειας και της αδικίας από την Πολιτεία, σε όλες της τις εκφάνσεις.

Ντρέπομαι πολύ που οι μεγαλόσχημοι οι οποίοι βρέθηκαν χθες στην Ολυμπία, θα προτιμούσαν να φτάσουν εκεί πετώντας, ή με ελικόπτερο, για να μην περάσουν από την «άλλη Ηλεία».

Ντρέπομαι πάρα πολύ που όλη η Τελετή γίνεται ενώπιον των επισήμων, αλλά όχι ενώπιον κάθε Ηλείου πολίτη. Οι Ηλείοι του σήμερα (να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους;) είναι ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΙ στην Τελετή Αφής της Ολυμπιακής Φλόγας. Τι σχέση έχει αυτό με τις αντίστοιχες Τελετές στην Αρχαιότητα; Καμία.

Τέλος, ντρέπομαι πάρα πολύ, γιατί φοβάμαι ότι την επόμενη φορά που θα αισθανθώ υπερήφανος θα είναι σε τέσσερα χρόνια. Και μέχρι τότε, θα αισθανθώ ντροπή πάρα πολλές φορές.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου