Τετάρτη 27 Απριλίου 2016

Τι άλλο περιμένει ο Πύργος για να αντιδράσει;


Του Διαμαντή Σεϊτανίδη
Σε δυο μέρες, έχουμε Μεγάλη Παρασκευή. Η μέρα των ψυχών. Πάμε στα νεκροταφεία μας, ανάβουμε κεράκι στα μνήματα των δικών μας, ανασαίνουμε στον αέρα το πένθος, την απώλεια, τη νοσταλγία γι αυτούς. Προσκυνάμε τον Επιτάφιο,
παρακολουθούμε την Αποκαθήλωση, ακολουθούμε τον Επιτάφιο. Στον Πύργο, μαζεύονται όλοι οι Επιτάφιοι στην πλατεία, συναντάμε συγγενείς, γνωστούς και φίλους, ανταλλάσσουμε ευχές, μπαίνουμε σε αυτό που λέμε «το Πνεύμα των Ημερών».

Φέτος, όμως, οι Επιτάφιοι δεν θα συναντηθούν στην πλατεία. Η αταξία, η προβληματική κατάσταση, το χάλι στον Πύργο, μπαίνει όχι μόνο στην καθημερινότητα των κατοίκων του, αλλά επεκτείνεται και σε όσους έρχονται μόνο για το Πάσχα, στους Ηλείους εκτός Ηλείας, στους συγγενείς και φίλους που συναντάμε μόνο σε γιορτές και πανηγύρια, στους τουρίστες.

Το πρόβλημα διογκώνεται. Ακόμα κι αυτοί που «έμαθαν» να ζουν με τα σκουπίδια, λες και είμαστε όχι μια μεγάλη πόλη σε μια ευρωπαϊκή χώρα, αλλά κάτι ανάμεσα σε βραζιλιάνικες φαβέλας και πακιστανικές φτωχογειτονιές, ακόμα κι αυτοί που προσαρμόστηκαν, που ίσως συμβιβάστηκαν με την αθλιότητα, πρέπει τώρα να κατέβουν άλλο ένα σκαλί: Να εξηγήσουν στους συγγενείς, φίλους και γνωστούς ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΖΟΥΝ ΣΕ ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΠΝΙΓΜΕΝΗ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ, παρέα με αρουραίους, αρρώστιες και αφόρητη βρωμιά.

Δεν ξέρω πόσα σκαλιά έχει ακόμα του κακού η σκάλα. Τι άλλο περιμένει ο κάτοικος του Πύργου για να ξεσηκωθεί; Για να αποφασίσει να ανατρέψει το φαύλο σύστημα που έκανε την πόλη του μια σκουπιδούπολη;

Τι άλλο περιμένεις να σου συμβεί, Πυργιώτισσα και Πυργιώτη; 

Πόσα σκαλιά ακόμα θα κατέβεις στου κακού τη σκάλα; 

Πόσα; 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου