Τετάρτη 4 Μαΐου 2016

Να είναι η Ηλεία κάθε μέρα, όπως ήταν το φετινό Πάσχα

Του Διαμαντή Σεϊτανίδη
Αν με ρωτούσαν «τι θα ήθελες για την Ηλεία;» απαντώ αυτό ακριβώς: Να είναι η καθημερινότητά της, όπως ήταν
το φετινό Πάσχα. Δηλαδή:

- Να επιστρέψουν πίσω, στα πατρογονικά τους εδάφη, μεγάλο μέρος των Ηλείων (ανάμεσά τους κι η οικογένειά μου) που αναγκάστηκαν να αναζητήσουν σε άλλα μέρη της Ελλάδας –ή και εκτός αυτής- την επαγγελματική και κοινωνική καταξίωση. Ήδη η περιοχή μας προσφέρει λόγω της θέσης της, πλειάδα επαγγελματικών ευκαιριών στον τομέα της πρωτογενούς παραγωγής, και ήδη κάποιοι νεαροί συμπατριώτες μας σπεύδουν να τις αξιοποιήσουν. Μια σώφρων πολιτική από την ελίτ του νομού, θα πολλαπλασίαζε τα νέα παιδιά που θα επέστρεφαν στην Ηλεία όχι μόνον για να σουβλίσουν τον οβελία, αλλά για να αξιοποιήσουν τα εδάφη μας με ανταγωνιστικές καλλιέργειες, για να γίνουν αφεντικά της μοίρας τους, κι όχι ταλαίπωροι υπάλληλοι σε μικρομάγαζα της Αθήνας, που τη βγάζουν- δεν τη βγάζουν. Για να μην αναφερθώ στον τουρισμό, που κάθε χρονιά αυξάνει στην περιοχή μας, σα να μας καλεί να επενδύσουμε ευφυία, ενέργεια και χρήματα για να τα ξαναπάρουμε πίσω στο πολλαπλάσιο.

- Μαζί με την επιστροφή πολλών συμπατριωτών μας, να επιστρέψει και μια αισιόδοξη προοπτική για το νομό μας. Να ξαναδούμε την Ηλεία ως τόπο παραγωγής πολιτισμού, πλούτου, προσωπικής καλλιέργειας. Να πάψουν να έρχονται μόνο κάτι τριτοτέταρτα μπουλούκια για θεατρικές παραστάσεις της πεντάρας, το κατακαλόκαιρο. Όπως γίναμε το επίκεντρο της προσοχής για την Αφή της Ολυμπιακής Φλόγας, να γίνουμε και ο τόπος παρουσίασης θεατρικών παραστάσεων, συναυλιών, παρουσιάσεων βιβλίων κλπ, υψηλών προδιαγραφών. Να μη μας βλέπουν ως «φτωχοπρόδρομους», να μην το επιτρέπουμε αυτό.

- Και τέλος, να διεκδικούμε τα δίκια μας. Να φωνάζουμε ακόμα και σε (πολιτικούς ή κομματικούς) φίλους μας, όταν σκέπτονται την πάρτη τους, κι όχι την Πατρίδα. Και να ανταμοίβουμε εκείνους που μας πείθουν ότι παλεύουν και ότι φέρνουν αποτελέσματα.

Το φετινό Πάσχα κύλησε χωρίς σοβαρά τροχαία στο δρόμο- καρμανιόλα, με καλό καιρό, με πολύ κόσμο που ξαναγύρισε στα πατρογονικά του, κι είναι ένα σημείο αναφοράς. Έτσι πρέπει να ξαναγίνει η Ηλεία, τόπος ευτυχισμένης συγκέντρωσης των συμπατριωτών μας, κάθε μέρα του χρόνου. Τόπος αφθονίας για τους ανθρώπους του, τόπος σεβασμού στον Άνθρωπο και το Περιβάλλον.

Ένα τόπος που να μας αξίζει. Εμείς, μόνον εμείς μπορούμε να τον ξανακάνουμε έτσι όπως ονειρευόμαστε.-  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου