Πώς το μπορείτε;

Του Διαμαντή Σεϊτανίδη

Δεν είναι ότι απλώς μου κάνει εντύπωση… Πραγματικά με βγάζει από τα ρούχα μου, με «τρελαίνει» η παραλυσία θεσμών, εκπροσώπων αλλά και προσώπων στην Ηλεία. 

Προχθές θρηνήσαμε άλλο ένα θύμα στο βωμό αυτού του αναχρονιστικού, απαράδεκτου δρόμου που για να μας εκνευρίσει περισσότερο αποκαλείται «εθνική οδός Πάτρας Πύργου». Ένας ιατρός, που απλώς έχασε τη ζωή του γιατί αυτός ο δρόμος δεν
πληροί απολύτως κανένα κριτήριο ασφαλείας για όσους έχουμε την ατυχία να πρέπει απαραιτήτως να κινηθούμε με αυτοκίνητο σε αυτόν.

Πόσο πίσω να πάει η μνήμη μας για να οργιστούμε; Δέκα χρόνια πίσω, όταν δυο άλογα βγήκαν ωραία- ωραία στην «εθνική» οδό (τρομάρα μας) με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ο τότε πρόεδρος της ΕΑΣ; Να αναλογιστούμε πόσες φορές είδαμε με τα μάτια μας τρακτέρ, αγροτικά, μηχανάκια, να βγαίνουν από τις ισόπεδες διαβάσεις (της κατά τα άλλα «εθνικής» οδού) και να γίνονται λιώμα, ή να γλιτώνουν από καθαρή τύχη;

Αποτέλεσμα: Το μόνο κομμάτι της Ολυμπίας Οδού που προβλέπεται να χρηματοδοτηθεί από εθνικούς, όχι από ευρωπαϊκούς πόρους, είναι το κομμάτι Πάτρα- Πύργος! Όλα τα άλλα θα ολοκληρωθούν με ευρωπαϊκά κονδύλια. Το κομμάτι Πάτρα- Πύργος, το πιο προβληματικό κομμάτι, εκεί όπου γίνονται τα περισσότερα δυστυχήματα, θα γίνει ΟΤΑΝ βρεθούν εθνικοί πόροι, σε ένα κράτος που βρίσκεται σε μόνιμη χρεοκοπία από το 2010.

Για αυτή την κατάφωρη αδικία, την εγκληματική αδικία σε βάρος όλων όσοι κινούνται στο δρόμο Πάτρα- Πύργος, κανένας αξιωματούχος της Ηλείας δεν είπε τίποτα. Κανείς δεν ξεσηκώθηκε. Κανείς δεν έκανε φασαρία. Όπως συμβαίνει πάντα, όλοι (χωρίς εξαίρεση) οι «αξιωματούχοι» της Ηλείας, κινούνται με «τα χέρια κάτω».

Είναι οι ίδιοι που στην επέτειο της 25^ης θα εκφωνήσουν πανηγυρικούς λόγους, ή θα τους ακούσουν, καθισμένοι αναπαυτικά στις πολυθρόνες τους ή ιστάμενοι μπροστά- μπροστά, στις θέσεις των επισήμων. Εκεί βρίσκονται άνθρωποι που δεν έχουν βάλει έστω ένα σκοπό, να πάψουμε να θρηνούμε ανθρώπινες ζωές στην καρμανιόλα Πάτρα- Πύργος. Όπως το γιατρό, πριν από λίγες μέρες. Όπως τον πρόεδρο της ΕΑΣ, πριν κάμποσα χρόνια. Κι όλους τους πριν και τους ενδιάμεσους.

Πώς το μπορείτε; Όσοι κατοικείτε στον Πύργο, την Αμαλιάδα, τις πόλεις του κάμπου, όσοι χρειάζεται να κινηθείτε στον δρόμο- σκοτώστρα, πώς το μπορείτε; Κοιμάστε ήσυχοι όταν τα παιδιά σας παίρνουν το αμάξι, ή το μηχανάκι τους για να κινηθούν σε αυτόν τον τεράστιο τάφο; Είστε ήσυχοι; Ανυποψίαστοι; Ευτυχισμένοι;

Οι πανηγυρικοί λόγοι μας μάραναν. Κι ο εορτασμός της 25^ης Μαρτίου. Για να τιμήσουμε, λέει, εκείνους που αποφάσισαν να σκοτωθούν για να ζούμε εμείς ελεύθεροι. Κι εμείς, που τους τιμάμε, αφήνουμε το διπλανό μας να σκοτώνεται, γιατί ούτε εμείς, κυρίως όμως ούτε αυτοί τους οποίους ψηφίζουμε, είναι διατεθειμένοι να κάνουν κάτι.

Σας ρωτάω: ΠΩΣ ΤΟ ΜΠΟΡΕΙΤΕ;