Αντιδράστε, επιτέλους!

Του Διαμαντή Σεϊτανίδη 

Διάβαζα τις προηγούμενες ημέρες ότι η παρέλαση της 25^ης Μαρτίου ήταν ένα «όπλο» στα χέρια της πολιτικής ελίτ της Ηλείας. Αν, δηλαδή, δεν δινόταν μια λύση στο θέμα των σκουπιδιών (σιγά που θα δινόταν...) οι «αρμόδιοι» θα ματαίωναν την παρέλαση.

Οι ίδιοι «αρμόδιοι», όλοι, χωρίς εξαίρεση, άφησαν χθες τον
κόσμο να περιμένει την έναρξη της παρέλασης, μέχρις ότου και οι άνθρωποι αγανάκτησαν, αλλά, όπως φαίνεται, και ο Θεός, που άρχισε να ρίχνει καρεκλοπόδαρα.

Το πολιτικό κατεστημένο της Ηλείας το ένοχο για την κατάσταση της περιοχής μας, αυτοί που άφησαν στο έλεος της αδιαφορίας όλη την Ηλεία και τους πολίτες της, χαζολογούσαν αφήνοντας «το πόπολο» να περιμένει όρθιο, στριμωγμένο, για να αποτίσει φόρο τιμής στους αγωνιστές της Εθνεγερσίας.

Κι όταν η ώρα πέρασε, κι όταν ο κόσμος κουράστηκε, κι όταν η βροχή άρχισε να πέφτει, τότε αυτοί οι ίδιοι που φοβέριζαν, δήθεν, πως θα ματαίωναν την παρέλαση αν δεν δινόταν λύση για τα σκουπίδια (το αυτί κανενός δεν ίδρωσε από τις «φοβέρες»), αυτοί οι ίδιοι ματαίωσαν την παρέλαση γιατί... βαριόντουσαν να βγουν έξω από τα γραφεία κι από τις αίθουσες δεξιώσεων και να περπατήσουν λίγα μέτρα.

Ξέρετε γιατί τα κάνουν αυτά; Γιατί είναι βέβαιοι ότι θα τους ξαναψηφίσουν οι Ηλείοι. «Πάλι θα τα φέρουμε έτσι», λένε, «που θα έχουν να επιλέξουν ανάμεσα σε μας και σε... μας».  Το έχουν δει το έργο, κι εμείς μαζί, για πολλά χρόνια.

Την ίδια ώρα, μια μάνα με το παιδί της έκανε μόνη της παρέλαση, δείχνοντας στους «επισήμους» ότι το Έθνος και η ιστορική του Μνήμη τιμάται ακόμα και... όταν βρέχει. Από αυτή τη μάνα, κι από πολλές άλλες μάνες και πατεράδες θα βγει από το αδιέξοδο η Ηλεία. Από τους πολίτες που αντέδρασαν, που έσπασαν τις καρέκλες, που διαμαρτυρήθηκαν για τους λιπόψυχους που τους καθήλωσε στις αίθουσες δεξιώσεων, ένα... πανό που ζητούσε να λυθεί το θέμα των σκουπιδιών. Τέτοια ξεφτίλα...

Η Ηλεία δεν πρόκειται να δει άσπρη μέρα από το παλιό, φθαρμένο τσούρμο των «επισήμων» της. Αυτό έχει ξεπέσει τόσο πολύ, που δεν διστάζει να προσβάλει κατάμουτρα γονιούς και παιδιά, που είχαν ετοιμαστεί για την παρέλαση- τι μας απόμεινε, πια; Μια ανάμνηση, το παράδειγμα των αγωνιστών της Επανάστασης, μια μακριά, αμυδρή εικόνα ότι κάποτε, τότε, παλιά, οι Έλληνες έδιναν μάχες που στα μάτια των άλλων φαίνονταν εξαρχής χαμένες. Αλλά οι μόνες μάχες που είναι εξαρχής χαμένες, είναι οι μάχες που δεν δίνονται.

Η Ηλεία, καταδυναστεύεται από μια δράκα ανικάνων που το μόνο κατόρθωμά τους είναι ότι αναπαράγονται. Αυτή η δράκα έχει απλωθεί σε όλα τα κόμματα, σε όλους τους θεσμούς, παντού. Ένα μάτσο άπραγων, που απλώς κάνει δηλώσεις και ανακοινώσεις ότι «ΘΑ» επιληφθεί του τάδε θέματος, του δείνα προβλήματος. Μια θλιβερή κάστα, που κάνει καριέρα και θρέφεται από λόγια, παρόλες, και κανένα, ΑΠΟΛΥΤΩΣ κανένα έργο.

Αυτό το τσούρμο, επιβιώνει ακόμα. Και χθες προχώρησε σε μια ακόμα πιο θρασεία ενέργεια: Προσέβαλε τους πολίτες, παρέμεινε κλεισμένο στα σαλόνια του ενώ έπρεπε να βρίσκεται στην εξέδρα των επισήμων, κι έτσι οδήγησε την παρέλαση στη ματαίωσή της.

Είναι ένα συνονθύλευμα αδυνάμων και ανικάνων, για το οποίο κάθε Ηλείος πρέπει να αισθάνεται ντροπή. Είναι ντροπή για τον τόπο μας. Κι από αυτή την απίστευτη προσβολή, κανένα κόμμα δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να ζητήσει ένα συγνώμη από τους ατυχείς Πυργιώτες. Κανένα κόμμα, κανένας συνδυασμός, κανένας φορέας, τίποτα. Η απόλυτη σιωπή. Η σιωπή του νεκροταφείου...

Οι μόνες μάχες που είναι εξαρχής χαμένες, είναι οι μάχες που δεν δίνονται. Αν και οι πολίτες, που τόσο βάναυσα προσεβλήθησαν από τους «εκπροσώπους» τους, δεν αντιδράσουν, τότε η σιωπή του νεκροταφείου θα απλωθεί πάνω από όλη την πόλη. Πάνω από όλη την Ηλεία. 

Μόνη ελπίδα της γης των πατεράδων μας, είναι οι πολίτες της. Οι κάτοικοί της, οι δημότες της, οι άνθρωποι που έχουν ρίζες στην Ηλεία και την αγαπούν, όπου γης. Είμαστε όλοι εμείς. Ας μη βάλουμε όλη την κοινωνία σε αφασία, σε κώμα, με τη σιωπή μας. 

Αντιδράστε! Κάθε ένας από εμάς, με μια ανάρτηση στο facebook ή εδώ, ή όπου νομίζει. Δείξτε ότι την προσβολή δεν την ανέχεστε. Μην γυρίσετε και το άλλο μάγουλο. Πόσες φορές ακόμα θα τρώμε χαστούκια και, ανέκφραστοι, θα γυρίζουμε το άλλο μάγουλο; Ας είναι αυτή η επέτειος της Επανάστασης, μια αφορμή για τη δική μας, δημοκρατική απάντηση. 

Όχι άλλα χαστούκια. Ως εδώ, επιτέλους! Αντιδράστε!

Καλημέρα, Ηλεία. 

Πατήστε εδώ για να συναντηθούμε στο facebook