Του Διαμαντή Σεϊτανίδη
Το ομολογώ: είμαι απροσάρμοστος. Δυσκολεύομαι εξαιρετικά να προσαρμοστώ στην τρέχουσα αντίληψη, όταν αυτή προσκρούει στους κανόνες της λογικής. Είναι σχεδόν αδύνατον να χωνέψω προκατασκευασμένες «αλήθειες» που είναι εύπεπτες και λογικοφανείς, αν βέβαια δεν γνωρίζει κάποιος ιστορία, ή
δεν έχει τριβή με τις πολιτικές σχέσεις μεταξύ κρατών και πολιτισμών.
Διαβάζω, για παράδειγμα (και δεν πιστεύω στα μάτια μου!) σειρά «βαθυστόχαστων» κειμένων, που συγκλίνουν στην άποψη (με παραλλαγές) ότι δήθεν «η Δύση δημιούργησε με την άφρονα στάση της τον ISIS, και τώρα έχει έλθει η ώρα της Νεμέσεως, για να τιμωρηθεί για αυτή της τη στάση».
Δεν ξέρω πολλές φράσεις που μέσα σε τόσες λίγες λέξεις να χωρούν τόσο πολλές ανακρίβειες, για να μην πω ψεύδη. Αυτή η χονδροειδής διαστρέβλωση της πραγματικότητας πάσχει, αφού λ.χ. δεν εξηγεί την επίθεση των ισλαμιστών στο Ιράκ. Κι αυτό, Δύση είναι; Η ανιστόρητη αυτή άποψη διακινείται από ορκισμένους εχθρούς του δυτικού τρόπου ζωής, που νομίζουν ότι έτσι παίρνουν, δήθεν, τη «ρεβάνς του 1989». Στ’ αλήθεια δεν θα άξιζε κανείς να σπαταλά χρόνο και φαιά ουσία για να αντιπαρατεθεί με όσους νομίζουν ότι έχουν στα χέρια τους ένα είδος τηλεκοντρόλ, και θέλουν να επαναφέρουν την ιστορική εξέλιξη στην εποχή που ο σοσιαλισμός δεν είχε καταρρεύσει υπό το βάρος της λαϊκής οργής στις χώρες όπου εφαρμόστηκε. Ο μόνος λόγος που το κάνω, είναι ότι η απουσία αντιλόγου ίσως επηρεάσει ορισμένους που στερούνται ιστορικής γνώσης.
Λοιπόν: Πρώτον, η Δύση ΔΕΝ δημιούργησε τον ISIS. Ο λεγόμενος «Ισλαμικός Στρατός» δημιουργήθηκε από την κατάρρευση των καθεστώτων τα οποία προήλθαν από την «Αραβική Άνοιξη». Δεν είναι ώρα να επεκταθούμε επ' αυτού, ίσως σε άλλη ευκαιρία. Οι απρόσεκτοι προπαγανδιστές κατά της Δύσεως, νομίζουν ότι ταυτίζοντας τον τωρινό ISIS με την παλαιότερη Αλ Κάιντα, θα πετύχουν τους σκοπούς τους.
Δεύτερον: Η Δύση πράγματι έδωσε όπλα και ισχύ στον Οσάμα μπιν Λάντεν (όχι στον ISIS), που αργότερα τα χρησιμοποίησε εναντίον της Δύσεως. Αλλά το «επιχείρημα» αυτό δεν οδηγεί σε καμία περίπτωση στο συμπέρασμα ότι ο σημερινός ισλαμικός φονταμενταλισμός και η συνακόλουθη τρομοκρατία των επιθέσεων αυτοκτονίας γίνεται δήθεν, «με ηθική αυτουργία της Δύσεως».
Εάν κάθε «επέμβαση» μιας δύναμης στα εσωτερικά μιας άλλης -είτε ως ενίσχυση- γεννούσε φονταμενταλισμό και τρομοκρατία, στα προηγούμενα χρόνια θα έπρεπε το ίδιο να έχει συμβεί και σε σειρά άλλων περιπτώσεων. Ας δούμε λίγες από αυτές, ενδεικτικά:
- Θα έπρεπε να έχει αναπτυχθεί τρομοκρατικό κίνημα στην Κούβα, και εκατοντάδες Κουβανοί να ζώνονται βόμβες και να εκρήγνυνται στις αμερικανικές μεγαλουπόλεις. Οι ΗΠΑ εφάρμοσαν ένα μεγάλης εκτάσεως οικονομικό αποκλεισμό στην Κούβα επί δεκαετίες, ο οποίος στοίχισε στη ζωή των απλών ανθρώπων μια σοβαρή υποβάθμιση του βιοτικού τους επιπέδου. Οι αμετανόητοι εχθροί της Δύσεως πρέπει να μας εξηγήσουν γιατί οι Κουβανοί δεν οργάνωσαν σειρά τρομοκρατικών επιθέσεων στις ΗΠΑ, αλλά αντίθετα με χαρά υποδέχθηκαν προ ημερών στην Αβάνα τον Μπαράκ Ομπάμα.
- Το ίδιο ερώτημα υπάρχει και για τους Βιετναμέζους: Ο πόλεμος ΗΠΑ- Βιετνάμ άνοιξε ένα τεράστιο χάσμα ανάμεσα στους δυο λαούς. Πόσοι Βιετναμέζοι έγιναν τρομοκράτες και κτύπησαν πόλεις της βόρειας Αμερικής; Κανένας!
- Πιο πρόσφατα, το 1999, όχι μόνο οι ΗΠΑ αλλά όλες οι χώρες του ΝΑΤΟ ενέκριναν σειρά εκτεταμένων αεροπορικών βομβαρδισμών στη Σερβία. Πόλεις ερημώθηκαν, χιλιάδες άοπλοι πολίτες έπεσαν νεκροί, πολύ περισσότεροι ακρωτηριάστηκαν. Εάν η θεωρία που μας σερβίρουν σήμερα οι αμετανόητοι εχθροί της Δύσεως είχε την παραμικρή σχέση με την πραγματικότητα, ήδη από τη δεκαετία του 2000 θα έπρεπε να έχει αναπτυχθεί ένα τεράστιας έκτασης σερβικό τρομοκρατικό δίκτυο, με κύριο σκοπό να αφανίσει ολόκληρες μεγαλουπόλεις του δυτικού κόσμου, σε αντίποινα για τον αφανισμό των δικών τους πόλεων από τους ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς. Αντ’ αυτού, τι βλέπουμε; Τη δημοκρατικά εκλεγμένη ηγεσία της Σερβίας να υποβάλει αίτημα ένταξης της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ. Και επ’ αυτού, πλήρης σιγή από τους κολλημένους στο χθες εχθρούς της Δύσεως.
- Άλλο παράδειγμα: Όπως η ΗΠΑ όντως ενίσχυσαν λίγο πριν την κατάρρευση της ΕΣΣΔ τον μπιν Λάντεν, ενίσχυσαν και σειρά άλλων κινημάτων ανά τον κόσμο, προφανώς για προώθηση των συμφερόντων τους και των προτεραιοτήτων που είχε η εξωτερική τους πολιτική. Οι φανατικοί ισλαμιστές, όμως, δεν ήταν οι μόνοι που ενισχύθηκαν από την Ουάσιγκτον. Πρόχειρα φέρνω στη μνήμη μου και την ενίσχυση κουρδικών ομάδων, που εξελίχθηκαν σε σοβαρό πρόβλημα στο μαλακό υπογάστριο της Τουρκίας. Οι εξτρεμιστές Κούρδοι, όμως, αναρωτιέμαι γιατί δεν κτυπούν τη Δύση, αλλά μόνο την Τουρκία με την οποία έχουν τα δικά τους θέματα; Γιατί δεν στρέφονται εναντίον εκείνων που τους ενίσχυσαν τα προηγούμενα χρόνια;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου