Διάλογος για την Ηλεία 13: Αμαλιάδα (γ)

Η αναβάθμιση της Αμαλιάδας σε αστικό κέντρο με όλα τα πλεονεκτήματα που αυτό συνεπάγεται δεν προκύπτει απλώς από τη διάταξη του νόμου. Είναι αδήριτη ανάγκη, προκειμένου να υπάρχει μια αναφορά σε αστικό κέντρο από ολόκληρο τον ηλειακό Κάμπο. Ανάδειξη της Αμαλιάδας ως αστικού κέντρου σημαίνει πρώτα από όλα λειτουργία στην πόλη των αντίστοιχων δημοσίων υπηρεσιών. Το ζήτημα, θυμίζω, ήλθε στην επιφάνεια προ

ετών με οξύ τρόπο, μετά τη σύγκρουση του Δημάρχου κ. Γιάννη Λυμπέρη με τον τότε Νομάρχη κ. Δημητρουλόπουλο για το γραφείο συγκοινωνιών Αμαλιάδας (ο τελευταίος επέτρεψε στους καινούριους αγοραστές αυτοκινήτων να επιλέγουν το γραφείο συγκοινωνιών που επιθυμούν για έκδοση άδειας κυκλοφορίας).
Παράλληλα, η Αμαλιάδα ως αστικό κέντρο σημαίνει δραστική άνοδο του βιοτικού επιπέδου των κατοίκων της: Αυτό θα γίνει με σειρά μέτρων, όπως η ολοκλήρωση του σχεδίου πόλεως και η επίλυση του αποχετευτικού προβλήματος με την επέκταση της Εγκατάστασης Επεξεργασίας Λυμάτων, που διατηρεί καθαρές και τις παραλίες της περιοχής.
Βελτίωση της ποιότητας ζωής προκύπτει και από τα αντιπλημμυρικά έργα κυρίως στην Καλίτσα. Ιδιαίτερα η οδός Μεγάλου Αλεξάνδρου έχει γίνει εφιάλτης για τους κατοίκους της, καθώς με τις πρώτες βροχές πλημμυρίζουν τα σπίτια τους. Στη διασταύρωση Παπακασελά οι πλημμύρες κάνουν τους δρόμους ποτάμια, καθώς οι αγωγοί ομβρίων είναι εξαιρετικά στενοί και δεν εξυπηρετούν τις σημερινές ανάγκες. Εκεί χρειάζεται να υπάρξει επιπρόσθετη μέριμνα για άσφαλτο παντού.
Τα δίκτυα ύδρευσης προχωρούν ικανοποιητικά, σύντομα όμως πρέπει να εκταθούν στα όρια του πρώην δήμου Αμαλιάδας. Εξίσου ικανοποιητικά είναι τα δίκτυα οπτικών ινών που φέρνουν τους Αμαλιαδαίους κοντύτερα στην Τεχνολογική Επανάσταση. Πρακτικά αυτό σημαίνει ταχύτερη παροχή υπηρεσιών προς τον πολίτη, πιο αποτελεσματική συνεργασία των διαφόρων υπηρεσιών της Δημόσιας Διοίκησης προς όφελος του πολίτη, πιο εύκολη και αποδοτική εργασία των υπαλλήλων.
Κι ερχόμαστε στο φλέγον ζήτημα της καθαριότητας στην πόλη και τη γύρω περιοχή: Είναι δυνατόν να θέλουμε να αναπτύξουμε τον τουρισμό μας και να μην φροντίζουμε την καθαριότητα των δρόμων μας; Για παράδειγμα, όποιος διασχίζει σήμερα το δρόμο Αμαλιάδα- Ρουπάκι, περνά υποχρεωτικά μέσα από τον σκουπιδότοπο του 2ου χιλιομέτρου. Εδώ οι ευθύνες του Δήμου και των πολιτών είναι αναμφισβήτητες. Κάθε πολίτης πρέπει να προστατεύει τον τόπο του, αλλά κι ο Δήμος Αμαλιάδας πρέπει να καθαρίζει τακτικά την περιοχή, να αναρτήσει πινακίδες περί απαγόρευσης ρίψης σκουπιδιών, να οργανώνει περιπολίες συνεργείων καθαριότητας, ο Δήμαρχος να κάνει εφόδους κλπ μέχρι να γίνει συνείδηση ότι εκεί δεν πετάμε ό,τι μας περισσεύει από το σπίτι μας. Το ίδιο συμβαίνει και στο δρόμο Αμαλιάδας- Γερακίου, κατά μήκος της Σοχιάς.
Πάρα πολλά έχουν γραφεί και περισσότερα έχουν λεχθεί για την ανάπλαση του χειμάρρου της Σοχιάς. Πολύ σωστά εκεί αποφασίστηκε η δημιουργία ενός μεγάλου πνεύμονα πρασίνου στο κέντρο της πόλης. Περιλαμβάνει και κοινωνικές δράσεις τις οποίες η Πολιτεία χρηματοδοτεί και τις οποίες πρέπει να αναδείξουμε.

Ο εκσυγχρονισμός των οδικών αξόνων πρέπει επίσης να προσεχθεί άμεσα. Συγχρόνως πρέπει να υπάρξει μέριμνα και για την περιποίηση των υφισταμένων. Για παράδειγμα, δεν πρέπει να φωτιστεί ο δρόμος Αμαλιάδας- Χαβαρίου; Πώς διεκδικούμε ολοκλήρωση του άξονα Αμαλιάδας- Πηνείας- 111, όταν ούτε μέχρι το Χάβαρι δεν έχουμε φωτισμό, με αποτέλεσμα ο οικισμός Άγιος Ιωάννης Αμαλιάδας να ζει στο σκοτάδι;

Αν η Αμαλιάδα αισθάνεται ότι είναι μεγάλη πόλη, αυτό σημαίνει εκτός των άλλων ότι πρέπει να κάνει στροφή προς τον αθλητισμό: Επενδύουμε στον πετυχημένο σύλλογο «Κόροιβος» και υιοθετούμε τις προτάσεις του:
- Διάθεση του 1% του προϋπολογισμού του Δήμου στα αθλητικά του σωματεία, όπως επιτάσσει ο Δημοτικός Κώδικας.
- Σύσταση Αθλητικού Οργανισμού του Δήμου.
- Κατασκευή κλειστού γυμναστηρίου γυμναστικής (έστω αργότερα, αφού όλοι παραδεχόμαστε ότι δεν γίνονται όλα αμέσως).
- Δημιουργία χώρου ρίψεων κλασσικού αθλητισμού κλπ, είναι μερικές από τις προτάσεις της Διοίκησης του Κόροιβου, που η Πολιτεία, κεντρικά και τοπικά, οφείλει να λάβει υπόψη της.

Κυρίως, όμως, αστικό κέντρο σημαίνει ανάδειξη της Κοινωνίας των Πολιτών, σημαίνει έμφαση στην κοινωνική συνοχή και τον Πολιτισμό. Κι εδώ η Αμαλιάδα έχει να παρουσιάσει πλούσια δράση: Από τον Πεζοπορικό της Όμιλο και τον Περιβαλλοντικό της Σύλλογο, μέχρι τα πολυπληθή Πολιτιστικά της Σωματεία και το Δημοτικό Συμβούλιο Νέων, που διοργανώνει το Φεστιβάλ Νέων Αμαλιάδας κάθε καλοκαίρι στην Κουρούτα (με συναυλίες, εκδηλώσεις κατά των ναρκωτικών, ελεύθερα θέματα που αλλάζουν κάθε χρόνο, ποδηλατοδρομία, εκθέσεις ζωγραφικής, ποίησης κλπ). Είναι σαφές ότι η συμπρωτεύουσα της Ηλείας έχει να παρουσιάσει έναν οργασμό πολιτιστικής δημιουργίας. Εάν, μάλιστα, προχωρήσει και η ιδέα να μετατραπεί το Κτήριο Τατάνη σε Μουσείο Ηλείων της Διασποράς, όπως προτάθηκε στο 4ο Παγκόσμιο Πανηλειακό Συνέδριο το καλοκαίρι του 2006, τότε η Αμαλιάδα θα γίνει συνεχές σημείο αναφοράς όλων των Ηλείων.

Συμπληρωματικά σε αυτό, πρέπει να σχεδιαστεί ο ετήσιος εορτασμός «Μνήμη Νίκου Μπελογιάννη» που θα περιλαμβάνει και σειρά εκδηλώσεων, καθώς και η «Μνήμη Μαρίκας Μπότση- Τσαπαλίρα», της πρώτης γυναίκας- Δημάρχου στην Αμαλιάδα και την Ελλάδα, η οποία πέθανε την 1η Απριλίου 2006 σε ηλικία 102 ετών. Υποδείχτηκε Δήμαρχος Αμαλιάδας στις 11 Δεκεμβρίου 1944 και προφανώς εκείνη την ημερομηνία θα πρέπει να σχεδιάζονται οι αντίστοιχες εκδηλώσεις στη μνήμη της. Με τέτοιες συνδυασμένες πρωτοβουλίες θα αρχίσουν να έρχονται στην περιοχή περισσότεροι επισκέπτες. Αυτή είναι η καλύτερη αρχή για ένα μεγάλο τουριστικό ρεύμα, που θα εγκαινιάσει μια νέα περίοδο στην ανάπτυξη ολόκληρης της Ηλείας.

Ωστόσο, το Θεματικό Πάρκο Αμαλιάδας δεν προχωρεί, ενώ η Πανελλήνια Ανθοκομική Έκθεση μπορεί να φέρνει από τις αρχές Μαΐου επισκέπτες στην πόλη, ιδίως αν συγχρόνως σχεδιαστούν παράλληλες εκθέσεις υφαντών περί τα λουλούδια αλλά και βιβλίων για τα λουλούδια.

Στις πολιτιστικές εκδηλώσεις εντάσσεται και η Γιορτή κρασιού στα Καβάσιλα, που γίνεται κάθε Σεπτέμβριο. Προηγείται γεωργική έκθεση με κύριο θέμα το κρασί, ενώ παράλληλα πρέπει να γίνεται και διαγωνισμός σπιτικών γλυκών με βάση το κρασί.

Αμαλιάδα δεν είναι μόνο η πόλη
Τα δημοτικά διαμερίσματα του Δήμου πρέπει επίσης να προσεχτούν. Η καθίζηση στην είσοδο του Περιστεριού έπρεπε να μας έχει απασχολήσει προ πολλού: Να γίνει γεωλογική αξιολόγηση, να δούμε μήπως η καθίζηση επηρεάζει τα σπίτια στην είσοδο του χωριού και το γεφύρι. Μήπως όταν κατασκευαζόταν ο δρόμος δεν προβλέφθηκαν αγωγοί ομβρίων και έτσι φτάσαμε στο σημερινό χάλι; Κι ακόμα: Τι κάνουμε για να διορθωθεί το πρόβλημα; Στα Τσιχλέϊκα, ο τσιγγάνικος καταυλισμός ζητεί υδροδότηση και κατασκευή βόθρων. Το Χάβαρι, από τα μεγαλύτερα σταφιδοχώρια της Ηλείας, έχει αφεθεί στην τύχη του, ενώ η σταφίδα του είναι μοναδική σε γεύση και αρώματα. Αντί να βοηθήσουμε τους ντόπιους να κάνουν γνωστή την ποιότητα της σταφίδας τους, ουδείς αρμόδιος ασχολείται σοβαρά μαζί τους, ούτε τους προτείνει να ρίξουν το βάρος τους στη μεταποίηση, που θα τους απέφερε σημαντικά οφέλη.-