Καλύτερη Ηλεία, σημαίνει όλοι μας να γίνουμε καλύτεροι

Του Διαμαντή Σεϊτανίδη
Κατεβαίνω μερικές φορές στον Πύργο, στην πλατεία, και βιάζομαι γρήγορα- γρήγορα να τελειώσω τις δουλειές μου και να φύγω. Γιατί; Γιατί δεν θέλω να πέσω πάνω σε γνωστό, να αρχίσουμε την
κουβέντα και κάποιος άλλος, που έχει διαφορές όχι με μένα, αλλά με το συνομιλητή μου, να με κάνει εχθρό του.

Δυστυχώς, τον τελευταίο καιρό βλέπουμε να ξαναείναι σε έξαρση το δυσάρεστο φαινόμενο των εσωτερικών αντιπαραθέσεων, ΧΩΡΙΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΛΟΓΟ, κατά τη γνώμη μου. Δεν πρόκειται να αναφερθώ σε ονόματα και σε περιπτώσεις, όσοι κι όσες από εσάς ασχολείστε με τα δημόσιαα πράγματα της Ηλείας, λίγο- πολύ τα ξέρετε. Διαφορές για ασήμαντον αφορμή στους κόλπους της Αυτοδιοίκησης, στις σχέσεις δημσοίων προσώπων και ΜΜΕ, στο χώρο του τοπικού ποδοσφαίρου, σχεδόν παντού.

Οι Ηλείοι είμαστε άνθρωποι ευθείς, κι αν μας πειράξει κάποιος με τη συμπεριφορά του, δεν του το κρύβουμε. Αυτό μπορεί να είναι ακλό για την ευθύτητα των σχέσεων μας, αλλά όταν μεταφέρεται στη δράση για τη βελτίωση του τόπου, προκαλεί προβλήματα.

Αν το όνειρό μας είναι μια καλύτερη Ηλεία, αυτό σημαίνει, όπως γράφω στον τίτλο αυτού εδώ του σχολίου, ότι πρέπει όλοι μας να ρποσπαθήσουμε να γίνουμε καλύτεροι (πάντα μιλώ για τη δημόσια δράση και παρουσία μας). Ασχολείσαι, κύριε και κυρία, με την Αυτοδιοίκηση; Με τα πολιτικά; Με το ποδόσφαιρο της Ηλείας; Με τα συνδικαλιστικά θέματα; Με τα θέματα του εμπορικού κόσμου; Με τα πολιτιστικά; Ε λοιπόν πρώτο προσόν που πρέπει να έχεις είναι ΜΕΓΑΛΟ ΣΤΟΜΑΧΙ. Στη φύση του ανθρώπου είναι οι έριδες, οι διαφωνίες, οι διαπληκτισμοί.

Τη διαφορά, όμως, την κάνουν εκείνοι που αυτά τα ξεπερνούν κι είναι έτοιμοι, αποφασισμένοι, να ΕΝΩΣΟΥΝ, όχι να χωρίσουν, δυνάμεις για το καλό της Ηλείας, του τόπου μας. Τη διαφορά την κάνουν εκείνοι που πάνω από τα προσωπικά τους, βάζουν τα συμφέροντα του συνόλου. Κι αυτοί, δυστυχώς, δεν φαίνεται να είναι πολλοί στον τόπο μας.

Προσέξτε: Λέω ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ. Γιατί εγώ πιστεύω ότι πολλοί από εμάς, όταν έλθουμε στο φιλότιμο κι όταν καταλάβουμε ότι μπορούμε να επηρεάσουμε την πορεία του τόπου μας προς μια καλύτερη κατεύθυνση από τη σημερινή της παρακμής, είμαστε έτοιμοι να αφήσουμε πίσω προσωπικές πικρίες, διαφορές με τον διπλανό μας, μικρόψυχες συμπεριφορές ή εμμονές σε αδιέξοδες συγκρούσεις που κανέναν τελικά δεν ωφελούν.

Το έχω ξαναπεί: Σε πολλούς από εμάς βγαίνει προς τα έξω η κακή πλευρά μας, γιατί ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΜΠΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΛΥΤΡΩΤΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΞΟΔΟΥ ΤΗΣ ΗΛΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΖΕΡΙΑ. Αλλιώς θα βλέπατε πολλούς, ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΥΣ από αυτούς που δημόσια αντιπαρατίθενται, τσακώνονται, διαφωνούν ηχηρά για θέματα που ούτε αγγίζουν, ούτε ενδιαφέρουν τους πολλούς, να το ξανασκέπτονται, να κάνουν ένα βήμα πίσω στις αδιέξοδες κόντρες τους και να στρατεύονται στην προσπάθεια για το καλό της περιοχής μας.

Με μια φράση, "το αγώι ξυπνάει τον αγωγιάτη". Κι όσο "αγώι" στην Ηλεία δεν υπάρχει, οι "αγωγιάτες" κάθονται παράμερα χωρίς σκοπό, ή τσακώνονται, γιατί κάτι καλύτερο δεν έχουν να κάνουν.

Κι όλοι, περιμένουμε τους ανθρώπους και τις συνθήκες που θα δημιουργήσουν το "αγώι" για την Ηλεία και να συμπαρασύρουν κι όλους τους "αγωγιάτες" στον κοινό αγώνα, για το κοινό καλό.

Ως τότε, θα συνηθίσουμε να βλέπουμε αδιέξοδες κόντρες, για το τίποτα... Υπομονή...