Στις μέρες κρίσης, αλλά και ευθύνης που ζούμε, όποιος από εμάς ασχολείται με πράγματα πέραν του προσωπικού και οικογενειακού του αντικειμένου, το κάνει μόνο για ένα λόγο: Γιατί πιστεύει ότι υπάρχει ελπίδα. Δεν ξέρει που βρίσκεται αυτή, δεν έχει εντοπίσει τη λύση, αλλά μέσα του πιστεύει ότι
υπάρχει ελπίδα.
Ας πούμε, επιτέλους, τα πράγματα με το όνομά τους. Τόσα χρόνια η μεσαία οικογένεια, η αγροτική οικογένεια, η οικογένεια δυο υπαλλήλων, δοκιμάζεται. Όχι μόνο οικονομικά. Δοκιμάζεται από ένα περίεργο μείγμα λαϊκισμού, οικονομικής καταπίεσης και ανέξοδης "αριστεροσύνης". Να πω αντίστοιχα παραδείγματα, για να είμαστε εξηγημένοι: Λαϊκισμός είναι να δημοσιεύονται κάθε μέρα στις τοπικές εφημερίδες της Ηλείας "κινήσεις", "δηλώσεις" "πρωτοβουλίες" πολιτικών προσώπων για την επίλυση των μεγάλων προβλημάτων του τόπου μας. Κανένα δεν έχει λυθεί. ΚΑ- ΝΕ- ΝΑ! Άρα ή είναι τραγικά ανίκανοι (που δεν το πιστεύω) ή λαϊκίζουν, προσπαθώντας να είναι χωρίς λόγο κάθε μέρα σε μια δήθεν "επικαιρότητα", για να μην... ξεχνούν το όνομα και το πρόσωπό τους οι πολίτες. Αν είναι δυνατόν!
Αυτά για το λαϊκισμό. Πάμε τώρα στην οικονομική καταπίεση. Πέραν όλων όσα υποφέρει κάθε Έλληνας με αυτή την ανερμάτιστη κυβέρνηση του κυρίου Παπανδρέου, ο Ηλείος πολίτης υποφέρει ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΔΕΙΝΑ, πολύ περισσότερα χρόνια! Τα χωράφια μένουν χέρσα, κι όσα δεν μένουν, παράγουν προϊόντα μη ανταγωνιστικά, που οι παραγωγοί πουλούν πάμφθηνα. Καμία στρατηγική αναδιάρθρωσης των καλλιεργειών από το πολιτικό κατεστημένο. Καμία πίεση στους γεωπόνους που πληρώνονται από το φορολογούμενο πολίτη να εγκαταλείψουν τα γραφεία και να εργαστούν στα χωράφια. Καμία στρατηγική γιατον τουρισμό. Πήξαμε στις μεγαλοστομίες για τη σημασία της Αρχαίας Ολυμπίας. Αλλά δεν έκαναν την Ηλεία Ολυμπιακό Νομό όταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες ξαναγύρισαν στην Ελλάδα (το 2004), ούτε έκαναν ένα ΑΕΙ στην Ολυμπία, ούτε την τόνωσαν τουριστικά, ούτε τίποτα. Μόνο λόγια, τίποτε άλλο.
Και, τέλος, η "ανέξοδη αριστεροσύνη". Η πολιτική του να χαϊδεύεις αυτιά. Κάτσε στο καφενείο, θα πάρεις την επιδότηση, μη δουλεύεις, λεφτά υπάρχουν, σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα κι άλλες τέτοιες φούσκες που μας έλεγε ο πρωθυπουργός και τα ντόπια φερέφωνά του. Παιδιά, τα ψέματα τελείωσαν. Πρέπει να εργαστούμε και να βγάζουμε χρήματα να περνάμε με ποιότητα κι αξιοπρέπεια τη ζωή μας.
Προσωπικά πιστεύω ότι η νέα γενιά της Ελλάδας, η νέα γενιά τη ςΗλείας, οι άνθρωποι που βιώνουν την Τεχνολογική Επανάσταση, που μπορούν να βρίσκουν πληροφόρηση, αισθητική, γνώση, ποιότητα μέσα από την οθόνη του υπολογιστή τους, ΑΥΤΗ Η ΓΕΝΙΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Όχι για την πολιτική παλαιάς κοπής, που έχει προφανώς χρεοκοπήσει. Αλλά για μιαν ΑΛΛΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, μακριά από τα κομματικά στερεότυπα που ζήσαμε ως τα τώρα. Μια πολιτική για την εφαρμογή των νόμων, μια άλλη πολιτική για ανοικτά σχολεία και πανεπιστήμια, μια άλλη πολιτική για αυτό που λέγαμε παλιά "εργασία και χαρά", δηλαδή εργασία και δίκαιη αμοιβή της.
Το διάβασα σήμερα σε μια εφημερίδα, και το γράφω όπως το είδα: "Αυτός ο λαός, όσο αυτοκατατροφικός κι αν γίνεται ώρες- ώρες, έχει τη μαγική ικανότητα να επιβιώνει και να αυτοδιορθώνεται".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου