Η σημερινή Ηλεία δεν μπορεί...

Γράφει ο Χρίστος Πλευριάς:
«Άξιοι της μοίρας μας, μένουμε και πάλι απλοί θεατές των εξελίξεων που εμείς αδυνατούμε να διαμορφώσουμε επαναπαυόμενοι στο ... μύθο μιας δήθεν πλεονεκτικής περιοχής στην οποία έτυχε να ζούμε, χωρίς ωστόσο να τη σεβόμαστε και να την αξιοποιούμε...»
Ο Άραξος «απογειώνεται» και εμείς ακόμη εδώ στην Ηλεία «βουτάμε» σε ... ρηχά νερά και χωρίς να ξέρουμε να κολυμπάμε!
Άξιοι της μοίρας μας, όπως πάντα, μένουμε και πάλι απλοί θεατές των
εξελίξεων που εμείς για λογαριασμό μας, αδυνατούμε να διαμορφώσουμε, επαναπαυόμενοι στο ... μύθο μιας δήθεν πλεονεκτικής περιοχής στην οποία έτυχε να ζούμε, χωρίς ωστόσο να τη σεβόμαστε και να την αξιοποιούμε...
Διεκδικούμε εδώ και πολλά χρόνια αεροδρόμιο στην Ανδραβίδα, και αναρωτιόμαστε κάθε φορά, αν υπάρχει ή δεν υπάρχει η πίστωση, αν προχωρά ή δεν προχωρά η μελέτη, αν διατυπώνεται πολιτική βούληση ή όχι της εκάστοτε κυβέρνησης.
Το έργο έτσι, δε γίνεται ποτέ και αναβάλλεται χωρίς όμως και να ματαιώνεται ... Το περίεργο είναι πως δεν ξεπερνάμε επίσης ποτέ, τα «αναχώματα» που μόνιμα και σταθερά εμφανίζονται την τελευταία στιγμή. Εσχάτως, δε, προέκυψε και το ... διλημματικό εφεύρημα «αεροδρόμιο ή δρόμος» σε μια κίνηση ιδιότυπου... εκβιασμού για να εγκαταλείψουμε οριστικά την προσπάθεια!
Στο γειτονικό πάντως αεροδρόμιο, η ικανοποίηση περισσεύει και στην Αχαΐα μιλούν με εξαιρετικό ενθουσιασμό για τα αρχικώς θετικά αποτελέσματα της λειτουργίας του Αράξου που ήδη «υποδέχθηκε» τους πρώτους επισκέπτες...
Ετοιμάζουν μάλιστα το επόμενο βήμα που αφορά σε διαφημιστικό πλάνο, προβολής του πτητικού προγράμματος, συνδυασμένο με τη μεταφορά επιβατών σε μεγάλα αστικά κέντρα και τόπους διακοπών στη Δυτική Ελλάδα και ευρύτερα στην Πελοπόννησο. Επιμένουν δε, ότι αυτό θα είναι το «στοίχημά» τους στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα!
Άλλωστε, οι γραμμές σύνδεσης του Αράξου, με Λονδίνο, Μιλάνο αλλά και Πάφο στην Κύπρο έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον πολλών μέσω διαδικτύου. Σε ορισμένες προβεβλημένες τουριστικές ιστοσελίδες, Έλληνες του εξωτερικού όπως και αλλοδαποί που προγραμματίζουν τις καλοκαιρινές διακοπές τους ζητούν ήδη πληροφορίες για την  περιοχή.
Και εδώ βέβαια, τον πρώτο λόγο έχουν και πάλι οι Αχαιοί. Κινητοποιούν το ΚΤΕΛ και δρομολογούν λεωφορεία προς Πάτρα διευκολύνουν με πληροφορίες του μελλοντικούς επισκέπτες και αναδεικνύουν τις ομορφιές του τόπου τους. Τι και αν οι μισοί από αυτούς που έρχονται, αναζητούν την Ηλεία και κάποιοι άλλοι , λιγότεροι τη Μεσσηνία;
Και εμείς τώρα τι κάνουμε; Διεκδικούμε ακόμη, και τι ακριβώς; Το αεροδρόμιο της Ανδραβίδας. Εκείνο που το ... ολοκληρώναμε, το διατυμπανίζαμε και τελικώς το χάνουμε. «Τρέχει το αεροδρόμιο», «έτοιμες οι μελέτες...», «Προ των πυλών η δημοπράτηση...» κι άλλα τέτοια, υπό τύπου πανηγυριού (!) μας έλεγαν οι κοινοβουλευτικού μας και όχι μόνο. Πιθανόν να είναι οι ίδιοι που θα θελήσουν να ταξιδέψουν μέσω Αράξου σε κάποιες από τις γραμμές του με φθηνό κόστος...
Συμπέρασμα: Διαχειριζόμαστε με λάθος τρόπο και προβληματική στρατηγική πειστικότητας, όχι γιατί δεν μπορούμε, αλλά γιατί επιδιώκουμε να διεκδικούμε ο καθένας με το δικό του τρόπο. Είναι σαφώς μια μικροπολιτική παμπόνηρη κουλτούρα που όχι μόνο δε φέρνει αποτελέσματα, αλλά καταστρέφει και όποια φιλότιμη συλλογική πρωτοβουλία αναπτύσσει ο τόπος...
Πατρίς