Το πραγματικό ερώτημα του δημοψηφίσματος

Η απελπισμένη κίνηση Παπανδρέου να θέσει τη δανειακή σύμβαση σε δημοψήφισμα φέρνει εκ των πραγμάτων την Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού. Ο κ. Παπανδρέου αντί να εργάζεται για να αποτρέψει τη χρεοκοπία και την
καταστροφή, την προκαλεί.

Η Ελλάδα μπήκε πριν από 30 χρόνια στην Ευρωπαϊκή Οικογένεια κι είχε, τότε, τη μοναδική ιστορική ευκαιρίανα γίνει μια ευημερούσα και ανεπτυγμένη χώρα, με τους πολίτες της να εργάζονται και να απολαμβάνουν από την εργασία τους ένα υψηλό βιοτικό επίπεδο.

Τότε δυστυχώς, από τις αρχές της δεκαετίες του '80, ήλθαν στην επιφάνεια οι μεγάλες παθογένειες του νεοελληνικού κράτους, με μοχλό το πολιτικό σύστημα κα ιτις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις της εποχής. Οι διορισμοί, η διόγκωση του Δημοσίου, η αποβιομηχάνιση και, κυρίως, η αντίληψη του πελατειακού κράτους μας έφεραν στη σημερινή κατάσταση.

Βλέποντας την καταιγίδα που έρχεται, ο ελληνικός λαός πριν από 2 χρόνια επέλεξε να αναθέσει τις τύχες της χώρας στο κόμμα που του έδινε ελπίδα καλύτερης ζωής υπό τον -ψευδεπίγραφο, όπως αποδεικνύεται- τίτλο "λεφτά, υπάρχουν". Η κυβέρνηση Παπανδρέου διαχειρίστηκε επί διετία τις τύχες του τόπου μας σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση από τη λαϊκή εντολή που έλαβε. Ξέρω ότι αυτά έχουν γραφτεί και ακουστεί πολλές φορές. Ωστόσο, όσο οι κυβερνώντες δεν απαντούν, είναι καθήκον κάθε ενεργού πολίτη να τα επαναφέρει. Γι αυτόν ακριβώς το λόγο, το ερώτημα ΣΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ του πολίτη για το δημοψήφισμα ΔΕΝ είναι "ναι ή όχι στη δανειακή σύμβαση". Στην πραγματικότητα ο πολίτης στην κάλπη του δημοψηφίσματος θα απαντήσει στην ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΑΤΗ του 2009 και θα αποφανθεί για το ποια πολιτική δύναμη θα διαχειριστεί την πρωτοφανή κρίση. Ο πολίτης, δεν θα απαντήσει στο ρώτημα. Θα απαντήσει στον ερωτώντα κύριο Παπανδρέου. Η αλήθεια είναι ότι μπαίνουμε πια στην τελευταία φάση μιας ανίκανης και εφιαλτικής για το μέλλον της χώρας κυβέρνησης. Επώδυνη φάση, αλλά τελευταία.-