Οι αμαρτίες του κατεστημένου που συνοδεύουν το Νοσοκομείο Πύργου

Για άλλη μια φορά η Ηλεία έγινε πανελλήνιο θέμα όχι για κάποια διάκρισή της, αλλά για μια ακόμα καταστροφή. Αυτή τη φορά η καταστροφή δεν ήταν μόνο... φυσική, αφού η ανεπάρκεια του τοπικού πολιτικού κατεστημένου έβαλε καθοριστικά το χεράκι της για τα νέα χάλια του νομού. Κορυφαίος εξευτελισμός -πέρα από την τραγικότητα της απώλειας μιας ανθρώπινης ζωής- είναι η πλήρης εκκένωση του Νοσοκομείου Πύργου. Σήμερα η Ηλεία ΔΕΝ εχει ΚΑΜΜΙΑ μονάδα εντατικής θεραπείας, καθώς η
μοναδική βρισκόταν στο χώρο του Νοσοκομείου Πύργου, που λίγο έλειψε να το... πάρει το ποτάμι!
Την ιστορία του νοσοκομείου, πολλοί Ηλείοι τη γνωρίζουν. Ας τη θυμηθούμε για όσους δεν την ξέρουν, ή για όσους δεν είναι από την Η.λεία και απορούν πώς είναι δυνατόν ένα "υπερσύγχρονο"νοσοκομείο να πλημμυρίζει και να εκκενώνεται!

Η ιστορία του αρχίζει τη δεκαετία του '80. Συζητήσεις επί συζητήσεων είχαν διεξαχθεί τότε για το πού έπρεπε να ανεγερθεί το νέο νομαρχιακό νοσοκομείο. Οι Πυργιώτες αξίωναν δικαιωματικά στην πρωτεύουσα, οι Αμαλιαδαίοι ήθελαν στην πόλη τους επειδή ο Πύργος είχε ήδη το Μανωλοπούλειο, οι ουδέτεροι πρότειναν το Μεσολογγάκι, που βρίσκεται στη μέση της αποστάσεως μεταξύ των δύο πόλεων. Μέχρι να αποφασίσουν τα κομματικά λόμπυ των δύο πόλεων, τα κοινοτικά κονδύλια διετέθησαν για την ανέγερση του Νοσοκομείου Αιγίου.
Νέα κοινοτικά κονδύλια διετέθησαν τη δεκαετία του 1990, νέες ατέρμονες συζητήσεις διεξήχθησαν μεταξύ αρμοδίων και αναρμοδίων. Τελικά ο θεμέλιος λίθος ετέθη στην είσοδο του Πύργου. Πλην όμως η τοπθεσία αυτή ήταν και είναι η πλέον ακατάλληλη, με ακατάλληλο κλίμα και υπέδαφος, οπότε επιπλέον χρήματα σπαταλήθηκαν για την εξυγίανση και ενίσχυσή του.
Τα εγκαίνά του έγιναν -τι ειρωνεία!- στις 3 Φεβρουαρίου 2004, ακριβώς 8 χρόνια πριν πλημμυρίσει κι εκκενωθεί, από τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη, σε μία προεκλογική φιέστα στην οποία υποχρεώθηκαν να συμμετάσχουν οι μαθητές των σχολείων. Για όλα είχε ληφθεί μέριμνα, εκτός του ότι ένα νοσοκομείο χρειάζεται πρωτίστως γιατρούς, ένα επαρχιακό νοσοκομείο δε, κίνητρα για να έρθουν και να εργασθούν οι γιατροί. Τίποτε από αυτά δεν έγινε. Αντιθέτως όμως, έγινε μεγάλο παζάρι για την ονομασία του νοσοκομείου μεταξύ της αναρμόδιας κυβερνήσεως και του αρμοδίου Δήμου Πύργου. Μετά από πολύ αλισβερίσι επελέγη το πλέον άσχετο όνομα «Ανδρέας Παπανδρέου» αντί του «Άγιος Χαράλαμπος», το οποίο δεν ήταν του γούστου κάποιων κυβερνητικών στελεχών. Αυτό τη στιγμή που το Νοσοκομείο της αχαϊκής πρωτεύουσας, κοιτίδας της δυναστείας των Παπανδρέου, ονομάζεται «Παναγία η Βοήθεια». Πλήρες διοικητικού προσωπικού, κηπουρών και καθαριστριών, αλλά ελλιπές ιατρών και φαρμάκων, με χαλασμένα μηχανήματα και με μονάδες που ανοίγουν και κλείνουν, το νέο νοσοκομείο της Ηλείας, παρά τον επιβλητικό του όγκο, δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο ρόλο ενός περιφερειακού νοσοκομείου ευρωπαϊκού κράτους. Αποτέλεσμα είναι οι ασθενείς να παίρνουν και πάλι το μακρύ δρόμο για το Ρίον ή την Αθήνα για να μην πεθάνουν, αλλά και οι ιατροί, μην αντέχοντας την αναδουλειά και την κοροϊδία, να τα μαζεύουν και να φεύγουν και αυτοί. Μέχρις ότου ήλθε η πλημμύρα και η εκκένωση. Μέχρις ότου ανακαλύψαμε για άλλη μια φορά ότι "ο βασιλιάς είναι γυμνός"
Περισσότερα για το νοσοκομείο Πύργου μπορείτε να βρείτε στην πολύ αξιόλογη ανάρτηση του μπλογκ Βυτινέικα.